Ετικέτα: ιστορία

    Ξεκινώντας την εξερεύνησή μας στο Γύθειο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κανείς μια νέα πόλη. Η πρώτη εντύπωση έχει καθοριστική σημασία. Αντιπαραβάλλουμε, για παράδειγμα, την απογοητευτική άφιξη στην Κωνσταντινούπολη μέσω του αεροδρομίου, που οδηγεί σε θλιβερές γειτονιές, με την επιβλητική αποκάλυψη μιας πόλης όταν την πλησιάζει κανείς από τη θάλασσα. Σκεφτόμαστε, επίσης, για τις μικρότερες πόλεις, όπου ίσως μια «νυχτερινή» άφιξη, σαν διακριτική παραβίαση, θα προστάτευε την αρχική, ανόθευτη εικόνα. Για εμάς, η προσέγγιση στο Γύθειο είναι διαφορετική. Η άφιξή μας, διασχίζοντας…

Περισσότερα

  Υπάρχουν αναμνήσεις που σφηνώνονται στην ψυχή σαν αγκάθια ευωδιάς, αλώβητες από τον χρόνο και την επέλαση της σύγχρονης ζωής. Για μένα, αυτές οι ανεξίτηλες σκιές προέρχονται από τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό, στην άγρια και μαγευτική Μάνη. Εκεί, η ξεγνοιασιά στην αγκαλιά των δικών μου αντιστέκεται πεισματικά στην τεχνολογική εξέλιξη, παραμένοντας ένα φωτεινό παράδειγμα μιας ζωής απλής μα βαθιάς. Θυμάμαι τα πρωινά ξυπνήματα, όταν ο ήλιος χρύσιζε δειλά τις κορυφές του Σαγγιά. Οι ακανόνιστες γραμμές του έμοιαζαν με ένα θεατρικό σεντόνι σκιών, που αποκάλυπτε σιγά-σιγά το χρυσαφένιο φως.…

Περισσότερα

Εκείνα τα Χριστούγεννα, η Μάνη μας κάλεσε με τη σιωπηλή της φωνή, σαν ένα αρχαίο τραγούδι που αντηχούσε μέσα από την πέτρα. Ο παππούς και η γιαγιά, ριζωμένοι στην πέτρα, σαν αιωνόβιες ελιές που έχουν δει αμέτρητους χειμώνες, περίμεναν. Ο πατέρας μου, με μια σιωπηλή αγωνία που χάραζε ρυτίδες στο μέτωπό του, ήθελε να τους νιώσει κοντά, να αποτυπώσει κάθε στιγμή στην καρδιά του, πριν ο χρόνος τους πάρει μακριά, σαν τον άνεμο που σαρώνει τα φύλλα και αφήνει τα δέντρα γυμνά. Το ταξίδι, μια οδύσσεια μέσα στο χειμωνιάτικο τοπίο,…

Περισσότερα