Πριν από πολλά χρόνια, οι κάτοικοι των Τσερίων πήραν την απόφαση να χτίσουν ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία. Όπως λέει η παράδοση, ο Άγιος προτιμά τις πιο ψηλές βουνοκορφές. Έτσι, ξεκίνησαν χαράματα για τον Ταΰγετο, παίρνοντας μαζί τους μαστόρους και τα εργαλεία τους.
Ανέβηκαν σε μια κορφή που τη θεωρούσαν την ψηλότερη και ξεκίνησαν το χτίσιμο. Κουρασμένοι από την επίπονη δουλειά, το βράδυ κοιμήθηκαν εκεί στο βουνό. Την επόμενη μέρα όμως, τους περίμενε μια έκπληξη. Ο τοίχος που είχαν χτίσει την προηγούμενη ημέρα ήταν γκρεμισμένος και τα εργαλεία τους είχαν εξαφανιστεί.
Άρχισαν να ψάχνουν παντού για να τα βρουν και μετά από πολύ κόπο, τα ανακάλυψαν στην αντικρινή κορυφή. Τότε κατάλαβαν. Ο Άγιος Ηλίας ήθελε να χτιστεί η εκκλησία τους σε εκείνη την κορυφή, η οποία ήταν πραγματικά η ψηλότερη του Ταϋγέτου.
Η άλλη, που είναι διακόσια μέτρα χαμηλότερη, πήρε από τότε το όνομα «Χαλασμένο», γιατί οι τεχνίτες εκείνο το πρωί βρήκαν τον τοίχο του ερημοκκλησιού που είχαν ξεκινήσει να χτίζουν, γκρεμισμένο. Χτίσανε λοιπόν με ξεροπέτρι το εκκλησάκι, που υπάρχει και γιορτάζεται μέχρι σήμερα, στην κορυφή που διάλεξε ο ίδιος ο Άγιος.
Πηγή: “Θρύλοι Ιστορίες-Ανέκδοτα της Μάνης” .Γιάννης Μανιατέας. Εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη. Γ.Π.Δημακόγιαννης
