Αρεόπολη: Στην Καρδιά της Αδούλωτης Μάνης .

    Στην καρδιά της τραχιάς και περήφανης Μέσα Μάνης, η Αρεόπολη στέκει σαν ένα ζωντανό μνημείο ιστορίας και ανδρείας. Το όνομά της, “Πόλη του Άρη”, αντηχεί την ακατάβλητη ψυχή των κατοίκων της, που για αιώνες αντιστάθηκαν σε κάθε ξένο ζυγό. Περπατώντας στα λιθόστρωτα σοκάκια της, κάτω από τη σκιά των επιβλητικών πέτρινων πύργων, ο επισκέπτης αισθάνεται σαν να κάνει ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο.

Η ιστορία της Αρεόπολης είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική ιστορία. Αν και η πρώτη σαφής αναφορά στην κοινότητα γίνεται τον 14ο αιώνα με το όνομα Τσίμοβα, η περιοχή έχει ίχνη κατοίκησης από τη Νεολιθική εποχή. Η Τσίμοβα, όπως ονομαζόταν η πόλη κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, πιθανότατα προέρχεται από σλαβική λέξη. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ετυμολογία του ονόματος: είτε από το σλαβικό όνομα “Τσίμο” είτε από τη λέξη “Ζιμά” που σημαίνει χειμώνας.

Η 17η Μαρτίου 1821 σηματοδοτεί μια κορυφαία στιγμή, όταν στην πλατεία 17ης Μαρτίου 1821 υψώθηκε το λάβαρο της Επανάστασης, σηματοδοτώντας την έναρξη του αγώνα για την ελευθερία.

Στην πλατεία των Αθανάτων, που πήρε το όνομά της τιμώντας τους αγωνιστές, δεσπόζει ο ναός του Αγίου Αθανασίου. Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ενός από τους πρωτεργάτες της Επανάστασης. Αυτή η πλατεία αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για την ιστορία και τους ήρωες της Αρεόπολης.

Το 1836, με διάταγμα του Όθωνα, η Τσίμοβα μετονομάστηκε επίσημα σε Αρεόπολη, προς τιμήν του θεού του πολέμου, Άρη, και για να αναδειχθεί η πολεμική αρετή των Μανιατών.

Άγιος Αθανάσιος

Η αρχιτεκτονική της Αρεόπολης είναι μοναδική. Οι πέτρινοι πύργοι, άλλοτε αμυντικά οχυρά και σύμβολα ισχύος των οικογενειών, δεσπόζουν στον οικισμό. Ο Πύργος του Πικουλάκη, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, ο Πύργος του Καπετανάκου, ο Πύργος του Μπαρελάκου και ο Πύργος του Στυλιανού Μαυρομιχάλη είναι μερικοί μόνο από τους σιωπηλούς μάρτυρες της ιστορίας.

Ανάμεσα στους πύργους και τα πέτρινα σπίτια, ξεπροβάλλουν οι εκκλησίες, φάροι πίστης και τέχνης. Η Μητρόπολη των Ταξιαρχών, βρίσκεται επίσης στην καρδιά της πόλης. Η διπλή εκκλησία της Παναγίτσας, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και τον Άγιο Νικόλαο, μαγεύει με την ιδιαιτερότητά της. Ο Άγιος Χαράλαμπος και άλλες μικρότερες εκκλησίες διατηρούν την πνευματική παράδοση του τόπου.

Περπατώντας στα γοητευτικά λιθόστρωτα σοκάκια, ο επισκέπτης ανακαλύπτει παραδοσιακά μαγαζάκια που προσφέρουν τοπικά προϊόντα, χειροτεχνήματα και αναμνηστικά. Κάτω από τη σκιά των επιβλητικών πύργων, μικρές ταβέρνες και καφέ φιλοξενούν τους επισκέπτες, προσφέροντας γεύσεις της αυθεντικής μανιάτικης κουζίνας.

Η Αρεόπολη δεν είναι απλώς ένας τόπος για να δει κανείς, αλλά μια εμπειρία για να ζήσει. Είναι η αίσθηση της ιστορίας που αναδύεται από την πέτρα, η φιλοξενία των ανθρώπων, οι γεύσεις της τοπικής γαστρονομίας και η μοναδική ατμόσφαιρα ενός τόπου που διατήρησε την ανεξαρτησία και την παράδοσή του μέσα στους αιώνες.

Κείμενο-Φωτό Όμορφη Μάνη