Διαρρύθμιση των Ορόφων
Οι πύργοι-κατοικίες στη Μάνη διέθεταν συνήθως 3 έως 5 ορόφους, ενώ οι ισχυροί πολεμόπυργοι μπορούσαν να φτάσουν τους 7 ορόφους, επιδεικνύοντας την κοινωνική τους σημασία. Οι κύριοι όροφοι ήταν κατά κανόνα μονόχωροι, δηλαδή αποτελούνταν από έναν ενιαίο χώρο, και χωρίζονταν μεταξύ τους είτε με πέτρινους θόλους είτε με ξύλινα πατώματα. Η σκεπή ήταν είτε ξύλινη στέγη είτε δώμα. Η μονόχωρη διάταξη των ορόφων, παρά την πολυώροφη κατασκευή, υποδηλώνει μια πρακτική προσέγγιση στην άμυνα και έναν κοινοτικό τρόπο διαβίωσης εντός της οικογενειακής μονάδας. Η διάταξη αυτή πιθανότατα έδινε προτεραιότητα στην ελεύθερη κίνηση κατά τη διάρκεια συγκρούσεων ή σε κοινές δραστηριότητες, ενισχύοντας την αμυντική αποτελεσματικότητα και την οικογενειακή συνοχή.
Χώροι Διαβίωσης και Λειτουργικότητα
Οι πύργοι χρησίμευαν ως χώροι φύλαξης τόσο πολεμικών όσο και οικιακών σκευών, υπογραμμίζοντας τον διττό τους ρόλο. Διέθεταν ειδικούς χώρους υποδοχής και φιλοξενίας, εξοπλισμένους με μαξιλάρες σε πάγκους (γνωστούς ως μιντέρια), σοφρά (τραπέζι) και κασέλες. Τη νύχτα, τα πατώματα φιλοξενούσαν τα κρεβάτια, συνήθως λιοτέρες, και τα παπλώματα για τον ύπνο. Σε περιόδους ειρήνης, οι πύργοι λειτουργούσαν ως μόνιμη ή εποχιακή διαμονή, ενώ σε καιρούς κινδύνου μετατρέπονταν σε καταφύγια και πολεμικά οχυρά. Αυτή η διπλή λειτουργία των πύργων, ως κατοικίες και ως φρούρια, καταδεικνύει τη συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ της καθημερινής ζωής και της διαρκούς απειλής σύγκρουσης στη μανιάτικη κοινωνία. Η προσαρμοστικότητα του χώρου αναδεικνύει μια ανθεκτική κουλτούρα, όπου η οικιακή ζωή ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την αμυντική ετοιμότητα.
Πρόσβαση μεταξύ των Ορόφων
Η επικοινωνία μεταξύ των ορόφων στους πύργους επιτυγχανόταν μέσω στενών σκαλών. Ορισμένες από αυτές τις σκάλες ήταν πέτρινες και είχαν τη δυνατότητα να καταστραφούν εύκολα σε περίπτωση ανάγκης, ενώ άλλες ήταν ξύλινες και μπορούσαν να αποσυρθούν, αποκόπτοντας την πρόσβαση σε ανώτερους ορόφους. Οι στενές και ενίοτε ανασυρόμενες σκάλες δεν αποτελούσαν απλώς ένα μέτρο εξοικονόμησης χώρου, αλλά ένα κρίσιμο αμυντικό χαρακτηριστικό. Σχεδιάστηκαν για να εμποδίζουν την κάθετη πρόοδο των επιτιθέμενων, υπογραμμίζοντας περαιτέρω τον πρωταρχικό ρόλο των πύργων ως αμυντικών οχυρών.
Οργάνωση των Αυλών και των Βοηθητικών Χώρων
Οι αυλές των πύργων ήταν εσωτερικές και κρυμμένες, προσφέροντας ένα επιπλέον επίπεδο προστασίας στους κατοίκους. Σε αυτές τις αυλές υπήρχε ξεχωριστός χώρος για το μαγείρεμα, εξοπλισμένος με ξυλόφουρνους και εστίες για τη φωτιά. Επιπλέον, οι εξωτερικές τουαλέτες ήταν τοποθετημένες στο πιο απομακρυσμένο σημείο της αυλής. Ορισμένοι πύργοι διέθεταν, στον προαύλιο χώρο τους, φούρνο και στέρνα, εξασφαλίζοντας την αυτονομία τους σε περίπτωση πολιορκίας. Η στρατηγική τοποθέτηση βασικών εγκαταστάσεων, όπως κουζίνες, τουαλέτες, φούρνοι και στέρνες, εντός κρυφών αυλών ή δίπλα στον πύργο, αποκαλύπτει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην αυτάρκεια και την παρατεταμένη άμυνα κατά τη διάρκεια πολιορκιών. Αυτή η οργάνωση υποδηλώνει μια κοινωνία συνηθισμένη σε περιόδους απομόνωσης και σύγκρουσης, όπου η πρόβλεψη για την επιβίωση ήταν θεμελιώδης.
