Ο Σαράντος Καργάκος (16 Ιουλίου 1937 – 14 Ιανουαρίου 2019) υπήρξε μια εμβληματική μορφή των ελληνικών γραμμάτων, ένας χαρισματικός φιλόλογος, διεισδυτικός ιστορικός, ευρυμαθής δοκιμιογράφος και παραγωγικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Γύθειο της Λακωνίας στις 16 Ιουλίου 1937.
Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καταβάλλοντας παράλληλα προσπάθειες για την οικονομική του αυτάρκεια. Από τα φοιτητικά του χρόνια, επέδειξε έντονο ενδιαφέρον για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, συμμετέχοντας ενεργά στο φοιτητικό κίνημα των ετών 1961-1963, όπου υπήρξε ο εισηγητής της ιστορικής πρότασης για τη διάθεση του 15% του κρατικού προϋπολογισμού για την παιδεία.
Η επαγγελματική του πορεία ήταν μακρά και πολυσχιδής. Εργάστηκε για 35 χρόνια σε κορυφαία ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και φροντιστηριακούς οργανισμούς της Αθήνας, συχνά συμβάλλοντας στην ίδρυσή τους. Επιπλέον, δίδαξε σε ανώτατα στρατιωτικά ιδρύματα, όπως η Σχολή Πολέμου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, η Σχολή Εθνικής Άμυνας και η Διακλαδική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Ο Σαράντος Καργάκος άφησε πίσω του ένα εντυπωσιακό συγγραφικό έργο που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της ιστορίας και της γλωσσολογίας, με πάνω από 75 βιβλία. Μερικά από τα πιο εμβληματικά του έργα περιλαμβάνουν τα δίτομα Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου και του Μείζονος Χώρου και Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης, το τριτόμο Ιστορία των Αρχαίων Αθηνών, το τετράτομο Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, το Αλβανοί – Αρβανίτες – Έλληνες και το δίτομο Μικρασιατική Εκστρατεία: Από το Έπος στην Τραγωδία, καθώς και τις γλωσσικές μελέτες Αλαλία και Αλεξία και την εξαтомη συλλογή δοκιμίων Προβληματισμοί: Ένας διάλογος με τους νέους.
Παράλληλα, υπήρξε ένας ενεργός και διεισδυτικός αρθρογράφος σε πολλά έγκριτα έντυπα, όπως ο “Οικονομικός Ταχυδρόμος”, οι “Κοινωνικές Τομές”, ο “Ιχνευτής”, η “Ελλοπία”, το “Άρδην”, η “Ευθύνη” και οι “4 Τροχοί”, καθώς και αρθρογράφος και κριτικός στον “Ελεύθερο Τύπο” και τον “Τύπο της Κυριακής”.
Ο Σαράντος Καργάκος άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 14 Ιανουαρίου 2019, σε ηλικία 82 ετών, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στα ελληνικά γράμματα.