Η Αγία Πελαγία, φάρος λευκός στην άκρη του ουρανού, κοιτάζει τη Μάνη σιωπηλά, με μάτια αιώνων. Σαν άγγελος πέτρινος, στέκει αγέρωχη και μόνη, σ’ ένα θρονί από βράχο, όπου ο άνεμος ψάλλει θρήνους.
Κάθε Μάη, στις τέσσερις, η ψυχή της ξυπνά, και πλήθος πιστών ανεβαίνει, με πόδια κουρασμένα. Σαν ποτάμι αργό, σκαρφαλώνουν το μονοπάτι, για να βρουν παρηγοριά, στην αγκαλιά της χάρης.
Και όταν φτάσουν στην κορφή, η θέα τους ανταμείβει, η Μάνη απλώνεται, σαν χαλί στα πόδια τους. Ο Μεσσηνιακός κόλπος λάμπει, σαν καθρέφτης γαλάζιος, και η Καλαμάτα στο βάθος, σαν όνειρο μακρινό.
Η Αγία Πελαγία, φύλακας της Μάνης, στέκει εκεί, να θυμίζει, πως η πίστη είναι βουνό. Και κάθε πέτρα της, ψιθυρίζει ιστορίες, για αγάπη και θυσία, για δύναμη και ελπίδα.
Λόγια κυνηγών με σημείο αναφοράς την Άγια Πελαγία:
«Όταν ο ήλιος της Αγίας Πελαγίας δώσει το παράγγελμα και αρχίσουν οι αντιαεροπορικές… ομοβροντίες και τα ασκάκια (σκάγια) αρχίζουν να σφυρίζουν ξυστά από τα αυτιά ή ξεψυχισμένα να πέφτουν στις γύρω πέτρες και στα κοντινά ανθρώπινα κεφάλια , τότε θα ευχάριστα θα ακούσει … άγρια ανθρώπινα καλέσματα των σκύλων για να φέρουν τα κακόμοιρα τα αρδύκια ή τις κακόμοιρες τις τρυγόνες και δεν θα πολυπαραξενευτεί , αν ακούσει ακατονόμαστες ανθρώπινες κραυγές για την ατυχία , για τον βιαστικό ή όχι πολύ έξυπνο σκύλο ή και για άλλους φταίχτες (ακόμα και ιερούς).»
Η Αγία Πελαγία είναι μια από τις βουνοκορφές του όρου Σαγγιά, όπου στους πρόποδες της βρίσκεται το χωριό Κοίτα.
Η φωτό είναι από την ιστοσελίδα Ναοί της Μάνης , περισσότερες φωτό εδώ: Αγια Πελαγια Ναοί της Μάνης