Βυθιστείτε στην άγρια και συναρπαστική ιστορία της Μάνης, μιας περιοχής της Ελλάδας που σφυρηλατήθηκε από την πέτρα, τη θάλασσα και το αμείλικτο πνεύμα των κατοίκων της. Ξεκινώντας από το γραφικό Λιμένι, κάτω από την επιβλητική Αρεόπολη και τον μακρύ κόλπο του Οιτύλου (Βοιτύλου), ανακαλύψτε ένα παρελθόν γεμάτο πειρατεία, σκλαβοπάζαρο και αδιάκοπη επιβίωση.
Σε μια εποχή όπου οι δρόμοι ήταν άπιαστο όνειρο, η Μέσα Μάνη έβρισκε διέξοδο στη θάλασσα. Όμως, τα λιμάνια του Μεζάπου και του Γερολιμένα, αν και ζωτικής σημασίας, συχνά γίνονταν επικίνδυνα καταφύγια στις άγριες κακοκαιρίες. Τότε, τα πλοία αναγκάζονταν να αγκυροβολούν στον ερημικό όρμο του Πόρτο Κάγιο, πέρα από το επιβλητικό διάσελο του Ταϋγέτου. Αυτοί οι όρμοι, ωστόσο, προσέφεραν κάτι άλλο, ένα σκοτεινό πλεονέκτημα: ασφαλές αγκυροβόλιο για τα θρυλικά Μανιάτικα πειρατικά.
Το σκλαβοπάζαρο αποτελούσε ένα ισχυρό κίνητρο για την πειρατεία στην ανατολική Μεσόγειο. Η αδηφάγος ζήτηση για σκλάβους, που ξεκίνησε την εποχή των Μαμελούκων Σουλτάνων της Αιγύπτου, τροφοδοτούσε ένα αδίστακτο εμπόριο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο κατέληγαν στα χαρέμια, στα σπίτια ως υπηρέτες, ακόμα και στον στρατό. Οι Μωαμεθανοί δυνάστες, από την Ισπανία μέχρι τον Καύκασο και τις Ινδίες, ακολούθησαν το παράδειγμά τους, με τη Βενετία και τη Γένοβα να αναδεικνύονται σε μεγάλους εμπόρους σκλάβων της Ανατολής.
Με την πτώση της Καλλίπολης και της Ανδριανούπολης στους Τούρκους, οι Έλληνες στράφηκαν στο επικερδές εμπόριο σκλάβων, στέλνοντας αμέτρητους χριστιανούς αιχμαλώτους για πώληση στην Αίγυπτο. Και εδώ, οι Μανιάτες έπαιξαν έναν σκοτεινό αλλά καθοριστικό ρόλο. Κουρσεύοντας τα νησιά και τα τούρκικα χωριά, συγκέντρωναν αιχμαλώτους – με ιδιαίτερη “εξειδίκευση” στους Τούρκους και τους Καθολικούς Φραγκολεβαντίνους των Κυκλάδων – για να τους πουλήσουν στους Βενετσιάνους εμπόρους της Μεθώνης και της Κορώνης.
Ακόμη και οι εσωτερικές διαμάχες στη Μάνη έβρισκαν μια σκοτεινή διέξοδο στο σκλαβοπάζαρο. Οι αντιμαχόμενες οικογένειες στήνανε ενέδρες, αιχμαλωτίζοντας άνδρες και γυναίκες των εχθρών τους για να τους πουλήσουν ως σκλάβους – ένας “εύκολος” τρόπος για να εξαλείψουν τους αντιπάλους και να κερδίσουν ένα “τίμιο” εισόδημα.
Τα Μανιάτικα πλοία, μικρά αλλά ευέλικτα, έστηναν ενέδρες σε τουρκικά και βενετσιάνικα κονβόγια ανάμεσα στην Κρήτη και τον Κάβο Ματαπά. Υπερβολικά μικρά για να επιτεθούν σε ολόκληρα σμήνη πλοίων, όρμαγαν σε βραδυκίνητα και απομονωμένα σκάφη, είτε επιδιώκοντας ρεσάλτο είτε οδηγώντας τα στα βράχια. Συχνά, είχαν μυστικές συμφωνίες με τους νησιώτες καπεταναίους, ιδιαίτερα τους Κεφαλλονίτες. Ταξιδιώτες της εποχής περιέγραφαν τις τεράστιες σπηλιές της Μάνης γεμάτες με πολύτιμα λάφυρα: τουφέκια, γιαταγάνια, σπαθιά, σαρίκια, στοκ από βράκες, κεντημένα γιλέκα, μαλακά φέσια, φαρδιές φούστες και στολισμένα με γούνες χρυσοδαντελωτά σιγγούνια για τις γυναίκες.
Και σε αυτές τις επικίνδυνες πειρατικές επιχειρήσεις, ένας απροσδόκητος σύμμαχος είχε πάντα τον ρόλο του: ο παπάς. Ευλογούσε την έναρξη κάθε “εκστρατείας”, προσευχόμενος για καλό καιρό για τα δικά τους πλοία και κακοκαιρία για τους εχθρούς, ενώ “μεσολαβούσε” για τις ψυχές των συντρόφων που έπεφταν στη μάχη. Συγχωρούσε τις αμαρτίες του πληρώματος και φρόντιζε το μερίδιο των λαφύρων, συχνά ακόμα νωπό από αίμα, να κρεμαστεί δίπλα στις εικόνες του μεσοκάταρτου ως ευχαριστήρια προσφορά. Αν περνούσαν περισσότερες από οκτώ ημέρες χωρίς λεία, διοργάνωνε λιτανεία στο κατάστρωμα, και όταν εμφανιζόταν ένα θύμα, σημάδευε με το καριοφίλι του μαζί με τους υπόλοιπους, έτοιμος να συμμετάσχει στο ρεσάλτο με χατζάρια και γιαταγάνια.
Μετά την παρακμή της πειρατείας, η Μέσα Μάνη άρχισε να εφοδιάζεται από τους γυρολόγους, που κατέφθαναν από όλη την Ελλάδα με καραβάνια γαϊδουριών, μεταφέροντας πολύτιμα εμπορεύματα από το ένα ορεινό χωριό στο άλλο. Όμως, και αυτοί οι πολύτιμοι συνδετικοί κρίκοι άρχισαν να σπανίζουν με την κατασκευή της προβλήτας του Γερολιμένα, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την άγρια και απρόβλεπτη Μάνη.
Εξερευνήστε την Μάνη, έναν τόπο όπου η ιστορία της πειρατείας και του σκλαβοπάζαρου είναι χαραγμένη στην πέτρα και την ψυχή των ανθρώπων της. Ανακαλύψτε τις κρυμμένες ομορφιές της Ελλάδας, από το Λιμένι και την Αρεόπολη μέχρι το Πόρτο Κάγιο και τον Ταΰγετο, και αφήστε την άγρια γοητεία αυτού του μοναδικού τόπου να σας συνεπάρει.